Όσο μεγαλώνω τόσο περισσότερο πείθομαι πως στην Αρχαία Ελλάδα θα υπήρχε μια ομάδα με πράσινα και τριφύλλι στο στήθος και σίγουρα θα ήταν εκείνη η έμπνευση για τους τόσο μεγάλους φιλόσοφους που γέννησε αυτή η χώρα. Αυτή η αιώνια αναζήτηση για το τι φταίει, γιατί δε μπαίνουν λεφτά, γιατί πάντα ξεκινάμε την μεταγραφική περίοδο με συγκεκριμένους στόχους σε θέσεις που πονάμε και πάντα θα αποκτήσουμε παίκτες σε άσχετες θέσεις, γιατί πρέπει πάντα να παίζουμε με γιόμες και πολλά πολλά άλλα. Αυτή η ομάδα είναι ικανή εκτός απο το να τρελάνει κόσμο, να ανοίξει νέους ορίζοντες στον τρόπο σκέψης όλων μας. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να προσπαθήσεις να αναζητήσεις τι συμβαίνει στον Παναθηναϊκό και ειδικά στον κόσμο του.
Η πραγματικότητα είναι μια πάντα. Ο καθένας μπορεί να τη βλέπει απο διαφορετική οπτική γωνία αλλά η πραγματικότητα παραμένει πάντα μια. Ήμουν μέσα με την Ατλέτικο. Νομίζω ότι είναι πολύ απλά τα πράγματα. Μπήκες για το μηδεν και αν σου κάτσει το καρφώνεις το γκολάκι. Γιόμα, γιόμα και πάλι γιόμα. Και πως να παίξεις αλλιώς όταν έχεις στο κέντρο τον Simao που πάσα στα 5 μέτρα δίνει με μύτο και τον Mattos που θέλει 3 κοντρολ για να την κατεβάσει. Δεν είναι τεχνίτες τα παιδιά ούτε τους πήραμε για αυτό. Είναι δυο παίχτες που παίζουν ακριβώς στην ίδια θέση, Κλασικά 6ρια. Πολύ καλοί αμυντικά αλλά έχουν πρόβλημα στο να πάνε μπροστά την μπάλα. Είχαμε και Κατσούρ για να κάνει αυτή τη δουλειά αλλά οι Ισπανοί δεν είναι βλάκες. Έπεφταν αμέσως πάνω του και εκείνος πηγαίνοντας δεξιά να βρει χώρο έπεφτε πάνω στον Cisse. Και επειδή ήμουν στην 7 και ήταν μπροστά μου δεν ήταν λίγες οι φορές που στο πρώτο ημίχρονο είχαν μια γκρίνια οι δυο τους. Πάλεψε η ομάδα αλλά έφαγες τρια. Αν δεν πάλευε δηλαδή πόσα θα έτρωγε; Το κλειδί νομίω του αγώνα ήταν κάτι πάρα πολύ απλό. Ο Simao είχε τον Φορλάν μαν του μαν. Όσο ο Φορλάν ήταν στην περιοχή και έπαιζε στον άξονα,όλα τα αμυντικά χαφ ήταν μια χαρά στην ευθεία τους και κρατούσαν ευκολά τη θέση τους και έβγαινε η άμυνα. Μόλις ο Φορλάν τραβήχτηκε έξω απο την περιοχή και πήρε εντολή να κινείται μια δεξιά μια αριστερά, βρήκαν χώρους οι Ισπανοί και με τους παίκτες που έχουν δεν ήταν δύσκολο να κάνουν τη ζημιά. Επίσης ο Moon πραγματικά έκανε ένα πολύ πολύ κακό παιχνίδι. Όχι ότι έφταιγε μόνο αυτός αλλά μου έκανε εντύπωση το πόσο άσχημα έπαιξε.
Πάντως έχουμε καλό υλικό. Ίσως το πιο πλήρες εδώ και χρόνια. Η διαχείριση είναι όλα τα λεφτά και η νοοτροπία. Πήγαμε τώρα στον Εργοτέλη, δυο γκολ στο ημίχρονο και γειά σας. Δε θέλει παραπάνω σε αυτά τα παιχνίδια. Κάποιοι θα δουν πάλι αμυντικά κενά και ότι είμαστε τυχεροί με το γκολ που ήρθε νωρίς και μπορει να έχουν και δίκιο. Όμως ακόμα κι έτσι η πραγματικότητα δεν αλλάζει.0-3 και η εικόνα που σου έδειχνε η ομάδα είναι ότι και να το φάει θα βάλει άλλα δυο. Και είναι σημαντικο αυτό..
Η ομάδα θέλει στήριξη. Από όλους. Το πρωτάθλημα ξεκίνησε. Ας αφήσουμε στην άκρη τι λείπει και τι δε λείπει, ποιος φταίει και ποιος δε φταίει και ας στηρίξουμε αυτούς που έχουμε.Η ομάδα μπορεί, έχει καλό υλικό. Και αν δεν περάσουμε στους ομίλους (μέχρι το 90+ θα ελπίζουμε όλοι ότι κάτι μπορεί να γίνει, ό,τι και να λέμε τώρα) το Europa League είναι κι αυτό μια πρόκληση.
Η πραγματικότητα είναι μια πάντα. Ο καθένας μπορεί να τη βλέπει απο διαφορετική οπτική γωνία αλλά η πραγματικότητα παραμένει πάντα μια. Ήμουν μέσα με την Ατλέτικο. Νομίζω ότι είναι πολύ απλά τα πράγματα. Μπήκες για το μηδεν και αν σου κάτσει το καρφώνεις το γκολάκι. Γιόμα, γιόμα και πάλι γιόμα. Και πως να παίξεις αλλιώς όταν έχεις στο κέντρο τον Simao που πάσα στα 5 μέτρα δίνει με μύτο και τον Mattos που θέλει 3 κοντρολ για να την κατεβάσει. Δεν είναι τεχνίτες τα παιδιά ούτε τους πήραμε για αυτό. Είναι δυο παίχτες που παίζουν ακριβώς στην ίδια θέση, Κλασικά 6ρια. Πολύ καλοί αμυντικά αλλά έχουν πρόβλημα στο να πάνε μπροστά την μπάλα. Είχαμε και Κατσούρ για να κάνει αυτή τη δουλειά αλλά οι Ισπανοί δεν είναι βλάκες. Έπεφταν αμέσως πάνω του και εκείνος πηγαίνοντας δεξιά να βρει χώρο έπεφτε πάνω στον Cisse. Και επειδή ήμουν στην 7 και ήταν μπροστά μου δεν ήταν λίγες οι φορές που στο πρώτο ημίχρονο είχαν μια γκρίνια οι δυο τους. Πάλεψε η ομάδα αλλά έφαγες τρια. Αν δεν πάλευε δηλαδή πόσα θα έτρωγε; Το κλειδί νομίω του αγώνα ήταν κάτι πάρα πολύ απλό. Ο Simao είχε τον Φορλάν μαν του μαν. Όσο ο Φορλάν ήταν στην περιοχή και έπαιζε στον άξονα,όλα τα αμυντικά χαφ ήταν μια χαρά στην ευθεία τους και κρατούσαν ευκολά τη θέση τους και έβγαινε η άμυνα. Μόλις ο Φορλάν τραβήχτηκε έξω απο την περιοχή και πήρε εντολή να κινείται μια δεξιά μια αριστερά, βρήκαν χώρους οι Ισπανοί και με τους παίκτες που έχουν δεν ήταν δύσκολο να κάνουν τη ζημιά. Επίσης ο Moon πραγματικά έκανε ένα πολύ πολύ κακό παιχνίδι. Όχι ότι έφταιγε μόνο αυτός αλλά μου έκανε εντύπωση το πόσο άσχημα έπαιξε.
Πάντως έχουμε καλό υλικό. Ίσως το πιο πλήρες εδώ και χρόνια. Η διαχείριση είναι όλα τα λεφτά και η νοοτροπία. Πήγαμε τώρα στον Εργοτέλη, δυο γκολ στο ημίχρονο και γειά σας. Δε θέλει παραπάνω σε αυτά τα παιχνίδια. Κάποιοι θα δουν πάλι αμυντικά κενά και ότι είμαστε τυχεροί με το γκολ που ήρθε νωρίς και μπορει να έχουν και δίκιο. Όμως ακόμα κι έτσι η πραγματικότητα δεν αλλάζει.0-3 και η εικόνα που σου έδειχνε η ομάδα είναι ότι και να το φάει θα βάλει άλλα δυο. Και είναι σημαντικο αυτό..
Η ομάδα θέλει στήριξη. Από όλους. Το πρωτάθλημα ξεκίνησε. Ας αφήσουμε στην άκρη τι λείπει και τι δε λείπει, ποιος φταίει και ποιος δε φταίει και ας στηρίξουμε αυτούς που έχουμε.Η ομάδα μπορεί, έχει καλό υλικό. Και αν δεν περάσουμε στους ομίλους (μέχρι το 90+ θα ελπίζουμε όλοι ότι κάτι μπορεί να γίνει, ό,τι και να λέμε τώρα) το Europa League είναι κι αυτό μια πρόκληση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου